آرشیو مرداد ماه 1402

حمام کردن می‌تواند یکی از کارهای مورد علاقه کودکان و خردسالان در طی روز باشد، اما برخی از کودکان هنگام حمام واکنش‌های غیرطبیعی از خود نشان می‌دهند، برخی جیغ می‌کشند و برخی دیگر گریه می‌کنند. در چنین مواقعی برای آرام کردن اوضاع ممکن است هر کاری بکنید. با کودک حمام بکنید، با او در حمام بازی کنید و یا حتی برای تشویق او به حمام به او جایزه دهید. اما ممکن است همه این کارها بی‌فایده باشد. خوشبختانه چندین تاکتیک و روش وجود دارند که ترس کودک از حمام کردن را کاهش می‌دهد. این تکنیک‌ها به دلپذیر کردن و بدون استرس کردن حمام کمک می‌کنند. با انجام یکسری راهکار خاص شما می‌توانید ترس از حمام در کودکان را از بین ببرید و حمام کردن نوزاد را بسیار خوشایند تر کنید. در این مقاله به یکسری روش و راهکار برای کاهش احساس ترس از حمام در کودکان و در نتیجه کاهش آن می‌پردازیم.

نوزادان ممکن است بخاطر تغییر دما، عدم احساس امنیت و یا حس خفه و غرق شدن، از حمام خوششان نیاید. اما کودکان، بخاطر صداهای حمام مانند صدای تخلیه آب، سرخوردن به زیر آب و یا سوزش چشم ناشی از شوینده‎‌ها، از حمام بیزار باشند.

در حین اینکه شما ممکن است از علت دقیق ترسیدن کودک از حمام آگاه نباشید اما این احتمال وجود دارد که کودکتان در حال آگاه شدن از محیط اطرافش است. او متوجه شده است که آب از مجرای فاضلاب پایین می‌رود و در نتیجه می‌ترسد که خودش هم مثل آب از مجرای فاضلاب پایین برود.

دلایل دیگری هم ممکن است وجود داشته باشد مانند اینکه کودک از وارد شدن صابون به چشمانش بترسد، از افتادن دوش روی سر خود واهمه داشته باشد یا نگران لیز خوردن در حمام باشد.

قوه تخیل کودک بسیار قوی است و این سبب می‌شود که او چیزهایی در خیال خود ببیند و بشنود و آن‌ها را به شکل ترسناکی برای خودش تعبیر کند. بسیاری از کودکان چیزهای عجیب وغریبی در مورد شرایط عادی از خود می‌سازند و داستان‌های ترسناکی در ذهن خود می‌بافند.

گاهی اوقات ترسیدن کودک از حمام به دلیل وجود حباب‌های درون آب است که سبب می‌شوند او نتواند ته وان حمام را ببیند. این حالت او را از تمام موجودات ناشناخته‌ای که ممکن است زیر این حباب‌ها تکان تکان بخورند می‌ترساند.

اگر کودک شما، به شدت از حمام می‌ترسد، باید این ترس را جدی تلقی کنید. اگر در این موضوع، بسیار وحشت‌زده است، هرگز او را به‌زور به حمام نبرید.

به‌جای اینکار، با آرامش خود، به او حس امنیت بدهید. با ملایمت، دست خود را به شکم و سینه کودک بکشید و با اینکار به او حس ایمن بودن را منتقل کنید. اینکار حتی به حفظ دمای بدن کودک و یا نوزاد و گرم شدن او کمک می‌کند.

یک برنامه جالب و منظم در زمان حمام کردن نوزاد و یا کودک، کار را آسانتر می‌کند، چرا که کودک و یا نوزاد، می‌آموزد که چه چیزی مورد انتظار است. مثلا خواندن یک ترانه و یا آهنگ ریتمیک جالب هنگام خشک‌کردن او با حوله.

در بسیاری از موارد دیدن یک وان حمام پر از آب می‌تواند کودکان را مضطرب کند. به همین دلیل لازم است که قبل از ریختن آب در وان اول از همه کودک خود را در وان خالی بگذارید. هنگامی که کودک وان حمام را پر از آب می‌بیند ممکن است که از حمام کردن امتناع کند. فکر فرو بردن بدن او در یک وان پر از آب می‌تواند تا حد زیادی برای او ترسناک باشد، در حالی که یک وان تهی بسیار برای او امن‌تر بنظر می‌رسد. هنگامی که کودک داخل وان نشسته است، به آرامی درون وان را پر از آب کنید. لازم نیست که وان را به طور کامل پر از آب کنید چرا که به میزان زیادی آب احتیاج نخواهید داشت.

بسیاری از کودکان حتی قبل از اینکه لباس او را از تنش خارج کنید از رفتن به داخل وان و حمام اجتناب می‌کنند. حتی درآوردن لباس‌های کودک ممکن است باعث عصبانیت هر دوی شما شود. در عوض سعی نکنید تمام لباس او را تا زمانی که به داخل وان می‌رود از تن او خارج کنید. در مرحله بعد زمانی که کودک احساس راحتی بیشتری داشت و مقداری از اضطراب و عصبانیت او کاهش یافت، لباس‌های او را از تنش در بیاورید.

هرگز کودک را برای حمام کردن تحت فشار نگذارید زیرا ممکن است نتیجه برعکس بدهد. در عوض او را با گفتن کلمات تسکین‌دهنده مانند « نگران نباش مامان کنار تو است»، «هرگز اجازه نخواهم داد صدمه ببینی یا لیز بخوری» و غیره آرام کنید. او را در آغوش بگیرید تا بفهمد که همه حرف‌هایتان صحت دارند.

بسیاری از کودکان شیفته تماشای فواره‌ها و آبشارها هستند. به عنوان مثال می‌توانید فواره کوچکی را برای کودکتان در حمام درست کنید و او را با اینکار سرگرم کنید. علایق کودکان خود را بدانید و از آن‌ها در زمان‌هایی که ممکن است برای آن‌ها خوشایند نباشد استفاده کنید. هنگام حمام با خود عروسکی را که مورد علاقه کودکتان است را ببرید و داخل حمام با آن بازی کنید. بعنوان مثال می‌توایند با کاغذ یک قایق بسازید و آن را داخل آب بیاندازید. هرچه بیشتر علایق کودک را بدانید بیشتر کودک شما از حمام رفتن خوشش می‌آید و حتی ممکن است حمام رفتن بعد از مدتی به یکی از فعالیت‌های مورد علاقه او تبدیل شود.

هیچ چیزی مانند داشتن یک اسباب بازی مخصوص حمام نمی‌تواند حمام کردن را برای کودکان خوشایند کند. یک مجموعه اسباب بازی مخصوص حمام می‌تواند توجه کودک را بیشتر به حس کنجکاوی او جلب کند و احساس ترس و اضطراب او را کاهش دهد. از اسباب بازی‌های امنی که برای حمام کودک طراحی شده‌اند استفاده کنید (اسباب بازی‌های معمولی می‌تواند برای زمان حمام کودک خطرناک باشند و باعث ایجاد آلرژی یا سایر مشکلات جدی برای کودک شوند.) هنگام حمام با کودک و اسباب بازی‌هایش بازی کنید و سعی کنید مقدار تعاملات با او را هنگام حمام افزایش دهید. با سرگرم کردن او هنگام حمام می‌توانید حمام را به یک تجربه سرگرم کننده و جذاب تبدیل کنید.

این ایده‌ها، به عادت‌کردن بچه‌ها به حمام، کمک خواهد کرد.

- آرام‌آرام، حمام‌ را به کودک نشان دهید. مثلا، ابتدا او را در یک وان یا تشت کوچک بنشانید، سپس یک اسفنج کوچک به دست او بدهید. اگر همه چیز خوب پیش رفت، کمی آب نیز به تشت اضافه کنید و مرحله‌به‌مرحله، جلو بروید.

- وان حمام کوچک کودک را در کنار تشت یا وان اصلی قرار دهید تا بتدریج به آن عادت کند.

- باهم حمام کنید. میتوانید کودک را در بین دو پا و یا روی پای خود نگه‌دارید تا حس امنیت داشته باشد.

- از کفپوش‌های ضدلغزش، برای کف حمام استفاده کنید تا نگرانی کودک بابت لیزخوردن در حمام، مرتفع شود.

- بعد از پرکردن وان یا تشت، کودک را به حمام بیاورید، چرا که صدای آب و یا تخلیه آن برای برخی از آنها وحشتناک است.

- اگر کودک شما از سوزش یا رفتن آب به چشمش می‌ترسد، از کلاه‌های مخصوص محافظ استفاده کنید و شامپوهای مخصوص کودک بخرید. برخی کودکان استفاده از وسایل و لباس‌های شنا را در حمام، دوست دارند که ایده خوبی است.

- اگر ترفندهای حمام کردن کودکی که از حمام ترس دارد، موثر نبود، دوش‌گرفتن با کودک را امتحان کنید. او را روی دست بگیرید و در حمام به دور از پاشیدن آب نگه دارید.

چند توصیه مهم در پرستاری از کودک مبتلا به صرع : اگرچه کودکان مبتلا به صرع از پیشنهاد توانایی‌های جسمی و ذهنی هیچ تفاوتی با سایر کودکان ندارند؛ ولی نگهداری و پرستاری از آنان ملزم به رعایت نکته هایی اختصاصی میباشد. نکته هایی که در مورد این کودکان میبایست با دقت و حساسیت بیشتری مورد توجه قرار گرفته و رسیدگی شود.

اگر شما هم به عنوان پرستار کودک یا والدین چنین کودکی دارای مسئولیت هستید؛ نظر می‌کنیم تا انتهای این نوشته همراه ما باشید.

حملات صرع در قالب تشنج کودک رخ می‌دهد. ویژگی بارز این حملات غیر قابل پیشبینی بودن آنها است. به این معنا که به عنوان پرستار کودک مبتلا به صرع، باید در هر شرایطی انتظار رخ دادن این مسئله را داشته باشید. مهم نیست که تعداد دفعات وقوع حملات در کودک شما به چه میزان است؛ چرا که هر حمله نیازمند توجه و کنترل است.

در این زمینه توصیه‌های بسیاری وجود دارد. همچنین شدت حملات در بیماران مختلف متفاوت است. با این وجود اصلی‌ترین و مفیدترین کار خواباندن کودک به پهلو و قرار دادن سر هم‌سطح یا پایین‌تر از بدن است. این کار باعث می‌شود مسیر تنفسی کودک هنگام وقوع تشنج باز باشد و بیمار به‌راحتی نفس بکشد.

گاهی شنیده می‌شود که بهتر است بین دندان‌های بیمار جسمی خارجی قرار داده شود؛ تا از گاز گرفته شدن زبان توسط دندان‌ها جلوگیری گردد. در این زمینه به این نکته توجه کنید که اولا این کار یک کار حرفه‌ای و دقیق است و اگر روش درست اجرای آن را نمی‌دانید بهتر است آن را انجام ندهید.

چرا که ممکن است با بستن مسیر تنفسی شرایط بیمار را بدتر کند. ثانیا قطع زبان توسط دندان‌ها، یکی از اتفاقات نادر در این حملات است.

حمله صرع معمولا کمتر از یک دقیقه ادامه دارد؛ و پس از آن کودک آرام شده و به دلیل انرژی از دست رفته نیازمند استراحت و شاید خواب باشد. از سویی توجه کنیم که حملات طولانی‌تر خطرناک است و باید سریعا به اورژانس اطلاع دهید.

بیماری صرع می‌تواند از نظر روحی و روانی روی کودک شما تاثیر بگذارد. طبیعتا هیچ فردی از اینکه دچار حالات تشنج شود، خوشحال نیست. این مسئله شامل کودکان نیز می‌شود.

همچنین از گذشته این مسئله مطرح بوده که افراد مبتلا به صرع به نسبت سایر افراد، زودرنج‌تر و حساس‌تر هستند. البته درباره این مسئله داده علمی خاصی وجود ندارد. شاید هم این موضوع به دلیل نوع نگاه متفاوت جامعه به بیماران مصروع در گذشته باز می‌گردد.

به هر طریق به عنوان آخرین توصیه برای پرستاری از کودک مبتلا به صرع پیشنهاد می‌کنیم به این موضوع توجه کرده و با صبوری، نرمش و ملاطفت بیشتری با آنها رفتار کنید.

درمورد رژیم‌های غذایی افراد مبتلا به این بیماری، موارد بسیاری مطرح شده است؛ که رعایت آنان می‌تواند در بهبود وضعیت فرد موثر باشد. ولی فارغ از نوع مواد غذایی مصرفی، ۱ نکته زیاد مهم درمورد این بیماران، عدم تحمل گرسنگی میباشد.

در واقع بیماران مبتلا به صرع (به‌خصوص کودکان) در مقابله با گرسنگی ناتوان‌تر بوده و ضعف ناشی از گرسنگی می‌تواند موجب زیاد شدن احتمال وقوع حملات شود.

با توجه به نکته گفته شده توصیه می‌کنیم وعده‌هایی غذایی منظمی را برای کودک تدارک دیده و به این موضوع توجه کافی داشته باشید. البته دقت نمایید که این مسئله نبایستی منجر به پرخوری و رژیم نامناسب در کودک شود.

مراقبت و پرستاری از بیمار تشنجی در مورد کودکان به مراتب خیلی سخت تر و حساس تر از دیگر افراد می باشد . تقریبا ۳ درصد از کودکان از سن ۶ ماهگی تا ۶ سالگی اگر دمای بدن آنها به بالاتر از ۴۰ درجه برسد دچار تشنج می شوند . توصیه می شود والدین و فردی که وظیفه پرستاری از کودک را برعهده دارد نکات زیر را مطالعه نماید.

-اگر کودک شما بیمار است در درجه اول حتما دمای بدن او را هر چند وقت یکبار به طور مرتب چک کنید .

-وقتی یک کودک یک بار دچار تشنج می شود، شانس اینکه دوباره تشنج به او دست دهد ۳۰ درصد است

-تب را می توان پاسخ طبیعی بدن برای مقابله با عفونت دانست . کودکان معمولا در ۲ سال اول زندگیشان بین ۴ تا ۶ بار دچار تب می شوند که این تب ها -معمولا خطرناک نمی باشند . فقط ۱۰ درصد از این تب ها را می توان خطرناک دانست که حتما باید کودک خود را زیر نظر پزشک متخصص درمان نمود.

-هنگامی که کودک شما تب دارد سعی کنید محیطی خنک برای کودک خود فراهم نمایید.

-با دستمال خیس سعی کنید تب کودک را پایین بیاورید.

-در صورت داشتن تب ، تا می توانید مایعات به کودک خود دهید .

-اگر می توانید کودک خود را با آب ولرم دوش دهید.

-پاشویه کردن کودک بسیار مفید می باشد .

-برای پایین آوردن تب کودک با مشورت پزشک به او استامینوفن بدهید.